| Titre : | Mièja-Gauta : lo gentilòme de veire | | Type de document : | texte imprimé | | Auteurs : | Max Rouquette (1908-2005), Auteur | | Editeur : | Canet-en-Roussillon : Trabucaire | | Année de publication : | impr. 2010 | | Collection : | Pròsa occitana (Perpinyà)., ISSN 1270-9115 | | Importance : | 1 vol. (278 p.) | | Présentation : | couv. ill. en coul. | | Format : | 22 cm | | ISBN/ISSN/EAN : | 978-2-84974-114-6 | | Prix : | 15 EUR | | Langues : | Occitan (oci) | | Résumé : | "Mièja-Gauta (Lo gentilòme de veire) apareis en 1989 dins la lista de las òbras per paréisser que figura dins la prumièra edicion de "Medelha". Trètze ans puòi, en 2002, Max Roqueta me parlèt d’aquel vast roman qu’aviá escrich per bocins sus de desenats d’annadas. Lo metiá en òrdre.
"Las darrièras annadas de sa vida, l’autor menèt a son acabament aquel vast roman que considerava a bèles uòlhs vesents coma una de sas òbras importantas.
"Dins la tièra dels documents inediches, en 2005, après la mòrt de l’escrivan, s’atrobava en bòna plaça aquela espessa plega de fuòlhs. Mièja-Gauta tal que l’avèm ara entre las mans es un libre dau ritme planièr, de la construccion volontàriament neblosa, que l’autor, se vei, l'a ramanejat trenta ans coma un palimpèst.
"A mon vejaire, Mièja-gauta es una de las òbras màgers de Max Roqueta. Ten una plaça centrala dins l’edifici, e n’esclaira mai d’un aspècte. Es tanben una faula de tot l’engatjament d’escrivan d’aquel autor, utopic acarnassiment a donar una cara a una cultura sens cara. Coma los patetics gentilòmes de veire que ges de dire pòt pas enclaure. Magicians e maudiches. E aquela quista abotís a culir una voluptat requista sur l’òrle dau nonrés." |
Mièja-Gauta [texte imprimé] : lo gentilòme de veire / Max Rouquette (1908-2005), Auteur . - Trabucaire, impr. 2010 . - 1 vol. (278 p.) : couv. ill. en coul. ; 22 cm. - ( Pròsa occitana (Perpinyà)., ISSN 1270-9115) . ISBN : 978-2-84974-114-6 : 15 EUR Langues : Occitan ( oci) | Résumé : | "Mièja-Gauta (Lo gentilòme de veire) apareis en 1989 dins la lista de las òbras per paréisser que figura dins la prumièra edicion de "Medelha". Trètze ans puòi, en 2002, Max Roqueta me parlèt d’aquel vast roman qu’aviá escrich per bocins sus de desenats d’annadas. Lo metiá en òrdre.
"Las darrièras annadas de sa vida, l’autor menèt a son acabament aquel vast roman que considerava a bèles uòlhs vesents coma una de sas òbras importantas.
"Dins la tièra dels documents inediches, en 2005, après la mòrt de l’escrivan, s’atrobava en bòna plaça aquela espessa plega de fuòlhs. Mièja-Gauta tal que l’avèm ara entre las mans es un libre dau ritme planièr, de la construccion volontàriament neblosa, que l’autor, se vei, l'a ramanejat trenta ans coma un palimpèst.
"A mon vejaire, Mièja-gauta es una de las òbras màgers de Max Roqueta. Ten una plaça centrala dins l’edifici, e n’esclaira mai d’un aspècte. Es tanben una faula de tot l’engatjament d’escrivan d’aquel autor, utopic acarnassiment a donar una cara a una cultura sens cara. Coma los patetics gentilòmes de veire que ges de dire pòt pas enclaure. Magicians e maudiches. E aquela quista abotís a culir una voluptat requista sur l’òrle dau nonrés." |
|  |
Accueil
Affiner la rechercheMièja-Gauta / Max Rouquette
